- Καρολίνες
- (Caroline Islands). Αρχιπέλαγος (1.165 τ. χλμ.) του δυτικού Ειρηνικού ωκεανού, στη Μικρονησία, που περιλαμβάνεται μεταξύ 3° και 5° βόρειου πλάτους και 131° και 162° ανατολικού μήκους. Αποτελείται από τις κορυφές της υφαλοκρηπίδας που εκτείνεται ΒΑ της Αυστραλίας και σχηματίζει ένα μεγάλο ημικύκλιο, έκτασης περίπου 3.000 χλμ., από Δ προς Α, στα Β της Νέας Γουινέας. Περιλαμβάνει περισσότερα από 600 νησιά, ατόλες (κοραλλιογενείς νησίδες) και κοραλλιογενείς υφάλους, στην πλειοψηφία ακατοίκητα. Οι κάτοικοι ζουν κυρίως στα ηφαιστειογενή νησιά που είναι πιο μεγάλα και γόνιμα.
Οι Κ. διαιρούνται πολιτικά στις Ομόσπονδες Πολιτείες της Μικρονησίας (βλ. λ. Μικρονησία) και στη δημοκρατία των νήσων Παλάου (βλ. λ. Παλάου).
Οι ομόσπονδες πολιτείες συμπεριλαμβάνουν δύο μεγάλα νησιά, το Πόνπεϊ (πρώην Πονάπε) και το Κόσρα, και δύο συστάδες νησιών, την Τσουκ (πρώην Τρουκ) και τη Γιαπ.
Κύριες πηγές της οικονομίας τους είναι το ψάρεμα, η συλλογή κοραλλιών και οστράκων χελώνας, η γεωργία (χουρμάδες, μπανάνες, ζαχαροκάλαμο, καπνός, εσπεριδοειδή), η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φωσφάτων (νησί Φάις της συστάδας των Γιαπ) και βωξίτη (Ανγκάουρ) και ο δασικός πλούτος.
Ιστορία. Το νησιωτικό αυτό σύμπλεγμα ανακαλύφθηκε από τους Πορτογάλους το 1527 και στη συνέχεια κατελήφθη (1686) από τους Ισπανούς, οι οποίοι ονόμασαν ένα από τα νησιά Καρολίνα προς τιμήν του βασιλιά της Ισπανίας Καρόλου Β’· η ονομασία αυτή περιέλαβε αργότερα όλο το αρχιπέλαγος (Islas Carolinas). Το 1899 οι Κ. πέρασαν στη γερμανική κυριαρχία και το 1919 η Κοινωνία των Εθνών τις παραχώρησε με εντολή στην Ιαπωνία, η οποία κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο δημιούργησε εκεί βάσεις για τις επιχειρήσεις της στον Ειρηνικό. Το 1944 κατέλαβαν τις Κ. οι ΗΠΑ και από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου τέθηκαν υπό αμερικανική κηδεμονία μαζί με τις Μαριάνες (εκτός από την Γκουάμ) και τα νησιά Μάρσαλ. Το 1979 όλα τα νησιά εκτός από τα Παλάου, συγκρότησαν τις ομόσπονδες πολιτείες της Μικρονησίας και το 1994 τα νησιά Παλάου απέκτησαν την ανεξαρτησία τους.
Dictionary of Greek. 2013.